
eBook "Z głębokości wołam do Ciebie" PDF (2018)
eBook: esej ETYKA A ŻYCIE SZCZĘŚLIWE. PDF
ks. Tadeusz Fedorowicz - Bez cienia goryczy
Zmartwychwstanie Chrystusa jako fakt historyczny w relacjach prof. Anny Świderkówny
O księdze - prof. Anna Świderkówna - esej
Pismo Święte jako lekarstwo dla ciała i duszy.
Posłuchajcie mnie, proszę was, wszyscy żyjący w świecie i sprawcie sobie Pismo Święte jako lekarstwo dla swej duszy. św. Jan Chryzostom Złotousty (349-407).
Pan moim pasterzem nie brak mi niczego. Pan orzeźwia moją duszę. Ps 23, 1.3a
Księga Izajasza wzywa nas do radości i zapewnia o opiece Boga:
Zabrzmijcie weselem niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry wybuchnijcie radosnym okrzykiem!
Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. Mówił Syjon: Pan mnie opuścił. Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swojego łona? A nawet gdyby zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.
Iz 49, 13-15
Będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę, bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu – radość. Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu.
Iz 65, 18-19a
Pismo Święte to lekarstwo dla duszy – a więc dla całego człowieka. Amerykański lekarz Don Colberg napisał serię książek „Biblia leczy”, opublikowanych również w języku polskim przez Wydawnictwo M. Poza wskazaniami medycznymi i żywieniowymi,
dr Colberg, na podstawie swoich doświadczeń z pacjentami, zaleca częste czytanie tekstów biblijnych, które mogą sprzyjać podtrzymaniu zdrowia.
Zbyt mała aktywność ruchowa połączona z licznymi udogodnieniami nie sprzyjają zdrowiu. Treści jakie niosą telewizja, radio czy gazety zaśmiecają nasz umysł, o ile nie kontrolujemy tego, co odbieramy. Narażeni też jesteśmy na myślenie roszczeniowe i konsumpcyjne, które może przytłaczać nasz umysł i serce. Warto więc zadbać o codzienne odświeżenie naszego ducha i umysłu Słowem Bożym, choćby krótkim czytaniem, by zrównoważyć tak duże nasilenie różnych informacji dnia codziennego, w tym reklam, obciążających nasz umysł.
Poprzez czytanie i rozważanie Pisma Świętego możemy budzić w sobie ducha wdzięczności za dar życia i wszelkie dobro, które zostało nam dane przez Boga.
Ważne jest zwrócenie uwagi na teksty o radości jak np.:
Radujcie się zawsze w Panu, jeszcze raz powtarzam: radujcie się. Flp 4,4
Radośnie śpiewajcie Bogu, który jest naszą mocą. Ps 81, 1
Zawsze się radujcie. 1 Tes 5,16
MÓDLMY SIĘ PSALMAMI
Księga Psalmów jest jedną z najbardziej przepełnionych modlitwą w Piśmie Świętym. Przewija się przez nią pełnia ludzkich przeżyć związanych z poszukiwaniem przez człowieka drogi do Boga.
Boże, mój Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą
jak zeschła ziemia łaknąca wody. Ps 63, 1-2
Jak łania pragnie wody ze strumieni
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Ps 42, 1
Spróbujmy modlić się psalmami – modli się nimi od wieków lud Izraela, a od początku istnienia Kościół.
Psalmista modli się całym sobą: umysłem, sercem, pełnią swych uczuć, wyrażając radość, tęsknotę, miłość, udrękę, modli się też ciałem, ustami, językiem, uniesieniem rąk, klęcząc i padając na twarz, grając na harfie, cytrze, cymbałach i bębnach, a także tańcząc. Jest w tej modlitwie zawarte odbicie wszelakich przeżyć człowieka – od głębi udręki po uniesienie wielkiej radości, wyrażone piękną i treściwą poezją.
W Psalmach każdy z nas znajduje siebie, stan swego ducha w różnych okolicznościach i przypadkach ludzkiego życia.
Jest więc w PSALMACH wyrażona głęboko:
– świadoma obecność całym sobą przed Bogiem,
Serce moje i ciało moje radośnie wołają do Boga żywego. Ps 84, 3.
– głębokie zawierzenie Bogu:
Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, a On sam będzie działał. Ps 37, 5
– szczerość, otwartość, świadomość grzeszności, błaganie pokutującego
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem co złe jest przed Tobą. Ps 51, 6
Bo nikt z żyjących nie jest sprawiedliwy przed Tobą” Ps 143, 2
– ale i pewność Bożego przebaczenia:
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, pokornym i skruszonym sercem
Ty Boże nie gardzisz. Ps 51, 19
Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci ze czcią służono.
U Pana jest bowiem łaska, u Niego obfite odkupienie. Ps 130, 3, 7
– zachwyt Bogiem i dostrzeganie we wszystkim dobroci Boga ;
Jak liczne są dzieła Twoje Panie!
Tyś wszystko mądrze uczynił,
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
Stwarzasz je napełniając swym duchem
i odnawiasz oblicze ziemi. Ps 104, 24.30
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki. Ps 118, 1
– ogromna wdzięczność za każde dobro:
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością
oblicza wasze nie zapłoną wstydem. Ps 34, 6
– uwielbienie i adoracja, radość z tego, że można Boga wielbić – za Jego świętość, wielkość, dobroć, wspaniałomyślność, miłosierdzie, mądrość i sprawiedliwość,
a wszystko co dobre z Niego bierze swój początek:
Albowiem w Tobie jest źródło życia. Ps 36,10
Przez słowo Pana powstały niebiosa,
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego. Ps 33, 6
– natarczywość w próbach i pewność wysłuchania:
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Ps 34,5.9
– pełny ludzki wyraz – słowem, gestem, śpiewem,
–„wylaniem serca”, poprzez który każdy z nas znajduje w Psalmach siebie, swoje radości
i troski, swą ludzką godność ale i niemoc.
Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce,
ufamy Jego świętemu imieniu. Ps 33, 20-21
– dostrzeganie niezbędności pomocy Bożej w naszym życiu.
Do Ciebie więc modlić się będzie każdy wierny, gdy znajdzie się w potrzebie. Ps 38, 6
A ja wołam do Boga i Pan mnie ocali.
Zrzuć swą troskę na Pana, a On cię podtrzyma,
nigdy nie dopuści, by zachwiał się sprawiedliwy. Ps 55, 17. 23
– dostrzeganie Jego Ducha w naszej modlitwie:
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym. Ps 51, 16
Spocznij jedynie w Bogu duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja. Ps 62, 6
Ta modlitwa nie jest uciążliwym „odmawianiem pacierzy”, ani też nie dającym pomocy utyskiwaniem Panu Bogu. Jest pełna szukania Boga i wołaniem do Niego, przeżywaniem z Nim każdej życiowej okoliczności – trudu, klęski, radości. Jest dzieleniem się radością ze spotkania Boga i wielbieniem Go w każdej okoliczności. Jest pełna szacunku, pokory i uwielbienia wobec Pana i Ojca, ale równocześnie wypełniona miłością, radością i pokojem. Nadzieją, która mocniejsza jest niż śmierć.